ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﯾﻢ ﻭﺷﮑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ؟ !
ﻣﺎ ﺩﻫﺎﻥ ﺍﺯ ﮔﻠﻪ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ؟ !
ﺟﺎﯼ "ﺑﻨﺸﯿﻦ " ﻭ " ﺑﻔﺮﻣﺎ -" " ﺑﺘﻤﺮﮔﯽ " ﮔﻔﺘﻨﺪ ...!..
ﻣﺎ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ؟ ...
" ﺗﻮ" ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﻭ "ﺷﻤﺎﯾﯽ " ﻧﺸﻨﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ
ﺳﺎﺩﻩ ﻣﺜﻞ ﮐﻒ ﺩﺳﺘﯿﻢ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ؟ !
ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩﯾﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ "ﺩﺍﻝ " ﺳﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺷﻤﻦ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﭘﺮﺳﺘﯿﻢ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ؟ !
ﭼﻪ "ﭼﺮﺍﻫﺎ " ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﻧﺪﺍﻧﯿﻢ ﭼﺮﺍ..
ﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ.
بیا بیا گل نرگس جهان برای شماست
بیا بیا گل نرگس اگر چه بد کردیم
ولی تمام نظرها به لطف و جود شماست
بیا بیا گل نرگس که ندبه میخوانیم
اگرچه بر دلمان نیست ولی برای شماست
بیا بیا گل نرگس به آسمان سوگند
قسم به نام و نهادت علی به یاد شماست
بیا بیا گل نرگس زرنجمان تو بکاه
هزار همت و کاوه فدای راه شماست
بیا بیا گل نرگس به جان تشنه عشق
دعا دعای ظهور است که با نگاه شماست
بیا بیا گل نرگس که عهدها خواندیم
اگرچه هیچ نماندیم ولی به لطف شماست
بیا بیا گل نرگس و دستمان تو بگیر
که با ظهور وجودت جهان فدای شماست
بیا بیا گل نرگس که در زلال دلی
و بین این همه دلها دلی برای شماست
بیا بیا گل نرگس که کوفیان رفتند
هزار نامه مصری که جان فدای شماست
بیا بیا گل نرگس تو را به خاک بقیع
که قلب و روح جهانی به جستجوی شماست
بیا بیا گل نرگس بیا به دعوت یاس
که دست به پهلو نشسته به انتظار شماست
بیا بیا گل نرگس به مادرت زهرا
که جان برای شهادت به کربلای شماست
بیا بیا گل نرگس و العجل مولا
که این نوای هدایت و با نگاه شماست
“فخرالسادات تقی زاده ”
من که از باز ترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی از جنس زمان نشنیدم
هیچ چشمی،عاشقانه به زمین خیره نبود
کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد
سهراب سپهری
سطرای خیس ترانه شب شعریت بارون
شب فقر شاعری با اسم مستعار قارون
شب بی میلی مهتاب شب غربت ستاره
شبی که بجز منو تو حرف تازه ای نداره
شب ما شب بریدن خسته و خلوت و خالی
شب ما شب پریدن تا حقیقتی خیالی
شب سر در گمی دل شب آژیر تخیل
دوتا چشم بی تکلف با یه قلب آسمون جل
کم کم از خودم میبرم دلم انگاری خماره
آسمونی تر از ابر و ابدی تر از ستاره
حالا ترس من از اینه منو ناشنیده رد شی
با منه خسته نسازی با منه غمزده بد شی
کفش پا برهنگیمو دلم از پا در میاره
پا روی خودم میزارم به تو میرسم دوباره
توی هر ضرر باید استفاده‌ای باشه
باخت باید احساس فوق‌العاده‌ای باشه
آه فاتح قلبم فکرشم نمی‌کردی
رام کردن این شیر کار ساده‌ای باشه
آه چشمه‌ی طوسی، آه چشم ویروسی
بعد از این به هر دردی مبتلا بشم خوبه
مبتلا بشم مردم، مبتلا نشم مردم
از تو درد لذت‌بخش هرچی می‌کشم خوبه
من یه بچه‌ی شیطون توی کوچه‌ها بودم
عشق تو بزرگم کرد، عشق تو هلاکم کرد
جیک جیک مستونم بود و عشق بازیگوش
مثل جوجه‌ی مرده توی باغچه خاکم کرد
آه چشمه‌ی طوسی، آه چشم ویروسی
بعد از این به هر دردی مبتلا بشم خوبه
مبتلا بشم مردم، مبتلا نشم مردم
از تو درد لذت‌بخش هرچی می‌کشم خوبه
آفرین به این زور و آفرین به این بازو
آفرین به این چشم و آفرین به این ابرو
آفرین به هر شب که بی‌گدار می‌باره
با جنون در افتادن خیلی آفرین داره
با تو هیچ کس جز من بی‌سپر نمی‌جنگه
با تو هیچ کس از این بیشتر نمی‌جنگه
با جنون در افتادم باز کار دستم داد
آه فاتح قلبم عشق تو شکستم داد
خواننده: محسن چاوشی
ترانه‌سرا: حسین صفا
| نخست از فکر خویشم در تحیر | چه چیزاست آنکه گویندش تفکر؟ | |
| کدامین فکر ما را شرط راه است؟ | چرا گه طاعت و گاهی گناه است؟ | |
| که باشم من؟ مرا از من خبر کن | چه معنی دارد اندر خود سفر کن؟ | |
| مسافر چون بود؟ رهرو کدام است؟ | که را گویم که او مرد تمام است؟ | |
| که شد از سر وحدت واقف آخر؟ | شناسای چه آمد عارف آخر؟ | |
| اگر معروف و عارف ذات پاک است | چه سودا بر سر این مشت خاک است؟ | |
| کدامین نقطه را نطق است، اناالحق؟ | چه گویی هرزه‌ای بود آن مزبق؟ | |
| چرا مخلوق را گویند واصل؟ | سلوک و سیر او چون گشت حاصل؟ | |
| وصال ممکن و واجب به هم چیست؟ | حدیث قرب و بعد و بیش و کم چیست؟ | |
| چه بحر است آنکه نطقش ساحل آمد؟ | ز قعر او چه گوهر حاصل آمد؟ | |
| چه جزو است آنکه او از کل فزون است؟ | طریق جستن آن جزو چون است؟ | |
| قدیم و محدث از هم چون جدا شد؟ | که این، عالم شد آن‌دیگر خدا شد؟ |
عاشق نشدی زاهد ، دیوانه چه می دانی
در شعله نرقصیدی ، پروانه چه می دانی
لبریز می غمها ، شد ساغرِ جان من
خندیدی بگذشتی ، پیمانه چه می دانی
یک سلسله دیوانه ، افسون نگاه او
ای غافل از آن جادو ، افسانه چه می دانی
من مست می عشقم ، و از توبه که بشکستم
راهم مزن ای عابد ، می خواره چه می دانی
تا چند فریبی خلق با نام مسلمانی
عاشق شو و مستی کن ، ترک همه هستی کن
سر بر سر سجاده ، می خوردن پنهانی
ای بت نپرستیده ، بت خانه چه می دانی
تو سنگ سیه بوسی ، من چشم سیاهی را
مقصود یکی باشد ، بیگانه چه می دانی
تا چند فریبی خلق ، با نام مسلمانی
سر بر سر سجاده ، می خوردن پنهانی
روزی که فرو ریزیم بنیاد تعصب را
دیگر نه تو مانی ، نه ظلم و پریشانی
"هما میر افشار"
فضای خانه که از خنده های ما گرم است
چه عاشقانه نفس می کشم ! هوا گرم است
دوباره «دیده امت» زل بزن به چشمانی
که از حرارت «من دیده ام ترا» گرم است
بیا گناه کنیم عشق را ... نترس ... ، خدا ،
هزار مشغله دارد ، سر ِ خدا گرم است
زنده یاد نجمه زارع
گزیده ای از شعر سراب سید حسن حسینی
ماجرا این است کم کم کمیت بالا گرفت
جای ارزش های مارا ارزه ی کالا گرفت
احترام ای یا علی در ذهن بازوها شکست
دست مردی خسته شد پای ترازوها شکست
♫♫♫
فرق مولای عدالت بار دیگر چاک خورد
خطبه‌های آتشین متروک ماند و خاک خورد
با کدامین سحر از دلها محبت غیب شد
ناجوانمردی هنر، مردانگی‌ها عیب شد
♫♫♫
سرسرای سینه‌ها را رنگ خاموشی گرفت
صورت آیینه زنگار فراموشی گرفت
سالکان را پای پرتاول ز رفتن خسته شد
دست پر اعجاز مردان طریقت بسته شد
تا هوای صاف را بال و پر کرکس گرفت
آسمان از سینه‌ها خورشید خود را پس گرفت
رنگ ولگرد سیاهی‌ها به جان‌ها خیمه زد
روح شب در جای جای آسمان‌ها خیمه زد
این زمان شلاق بر باور حکومت می‌کند
در بلاد شعله، خاکستر حکومت می‌کند
اعتبار دست‌ها و پینه‌ها در مرخصی
چهرها لوح ریا، آیینه‌ها در مرخصی
♫♫♫
ماجرا این است، آری ماجرا تکراری است
زخم ما کهنه است اما بی‌نهایت کاری است
از شما می‌پرسم آن شور اهورایی چه شد
بال معراج و خیال عرش‌پیمایی چه شد
جان تاریک من اینک مثل دریا روشن است
صبحگون از تابش خورشید مولا روشن است
تیغ یادش ریشه‌ی اندوه و غم را می‌زند
آفتاب هستی‌اش چشم عدم را می‌زند
چشم هستی آب‌ها را جز علی مولا ندید
جز علی مولا برای نسل دریاها ندید
کلبه‌ی شاد دلم ناگاه می‌گردد خراب
باز ضربت می‌خورد مولای دریا از سراب
متن کامل شعر در ادامه مطلب
نخواب آروم گل بادوم ناباور
گل دل نازک خسته،گل پرپر
نگو باد ولایت پرپرد کرده
دلاور قد کشیدن رو بگیر از سر
دوباره قد بکش تا اوج فواره
نگو این ابر بی بارون نمیزاره
نذاشتن هم صدایی رو بلد باشیم
نذاشتن حتی با هم دیگه بد باشیم
کتابای سفیدو دوره میکردیم
که فکر شب کلاهی از نمد باشیم
نگو هفتا هزارآفتاب،هزاره مهتاب
نگو کو تا دوباره بپریم از خواب
بخون با من نترس از گلوله ی دشمن
بیا بیرون بیا بیرون از این مرداب
نگو تقوای ما تسلیم و ایثاره
نگو تقدیر ما صد دایره داره
به پیغام کلاغای سیاه شک کن
که شب جز تیرگی چیزی نمیاره
ترانه لالالالا شهیار قنبری
