انسانم آرزوست


سلام
کپی مطالب وبلاگ بلامانع است
اگه خواستید میتونید با ذکر منبع مطالب رو منتشر کنید.

گمشده این نسل اعتــماد است نه اعتقــاد
اما افسوس ! که نه بر اعتماد , اعتقادیست
و نه بـــر اعتقــــادشـــان اعتمــــــــــــــاد...

عشق یعنی خـــــــــــدا
یعنی امـــام زمـــــان(ع)
یعنی پـــــــدر و مــــــادر
یعنی همســـر و فــرزند
یعنی همنـــــــوع خودت
و عشق یعنــــی خودت

............................................

مـن خویشــــــاوند هر انســـانی هستم

که خنجــــر در آستین پنـــــهان نمی‌کند.

نه ابـــــــــــرو درهــــــــــــم میکشــــــــد

نه لبخندش ترفنـــد تجــاوز به حق نـان و

ســـــــــایه‌بان دیگــــــــــــــران اســــــت.

مـــــن یک لـــر ِ بلـوچم، یک کـــردِ عــرب،

یک تـــرکٍ فـارس‌، یک آفــریقایی اروپایی

یک استرالیایی آمریکایی و یک آسیایی‌ام،

یک سیــاه‌پوستِ زردپوستِ ســـرخ‌پوستِ

سفیــــدم که نه تنـــها با خــودم و دیگران

کـمترین مشکلی ندارم بلکه بـدون حـــضور

دیگـــران وحشت مــــــرگ را زیـــــر پوستم

احســــــــــــــــــــــــاس میـــــــــــــــکنم.

من انسانی هستم میان انسان‌های دیـگر

بر سیـارهٔ مقــــدس زمین، که بدون حضور

دیگــــــــــران معنـــــــــــــایی نــــــــــدارم.

ترجیح میدهم شعر شیپور باشد،نه لالایی!


"انســـانم آرزوســت"

پیام های کوتاه

آخرین نظرات

پیوندهای روزانه

بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و به شکر اندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمت شکری واجب.


نشاط جوانی ز پیران مجوی                                  که آب روان باز ناید به جوی
اگر در جوانی زدی دست و پای                             در ایام پیری به هش باش و رای
چو دوران عمر از چهل درگذشت                            مزن دست و پا کآبت از سر گذشت
نشاط از من آنگه رمیدن گرفت                              که شامم سپیده دمیدن گرفت
بباید هوس کردن از سر به در                               که دور هوسبازی آمد به سر
دریغا که فصل جوانی برفت                                  به لهو و لعب زندگانی برفت
ز سودای آن پوشم و این خورم                              نپرداختم تا غم دین خورم
دریغا که مشغول باطل شدیم                               ز حق دور ماندیم وغافل شدیم
چه خوش گفت با کودک آموزگار                            که کاری نکریدم و شد روزگار  "سعدی
"

 

چقدر هفتاد هشتاد سال کم است برای دیدن تمام دنیا!
برای بودن با تمام مردم دنیا!
چقدر حیف است که من میمیرم و غواصی در عمق اقیانوس ها را تجربه نمیکنم!
میمیرم و حداقل یکبار زمین را از روی کره ماه نمیبینم!
دلم میخواست چند سال در یک جنگل یا یک روستا زندگی کنم...
چند سالی را هم در چند کشور دیگر با آداب و رسومی دیگر...
دلم میخواست چند کلیسا و معبد و مسجد بزرگ جهان را میدیدم و با پیروان ادیان مختلف حرف میزدم...
دلم میخواست یکبار هم که شده از ارتفاعی بلند و مهیب پرواز میکردم...

""دلم میخواست های من""
زیادند،
بلندند،
طولانی اند...
اما مهمترین دلم میخواستم،این است که انسان باشم
انسان بمانم
چقدر وقت کم است.
تاوقت دارم باید مهر بورزم به همین چند نفر که از تمام مردم دنیا با من نفس می کشند،
باید مهر بورزم به همین جغرافیایی که سهم چشمهای من از جهان است.
وقت کم است باید خوب باشم...
مهربان باشم...
ودوست بدارم همه ی زیبایی ها را...
میگویند: ﺍﻧﺴﺎنهای ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ میروند
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ:
ﺍﻧﺴﺎنهای ﺧﻮﺏ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻬﺸﺖﺍﺳﺖ.

 

«انسانم آرزوست »