بچه ها شوخی شوخی به سوی قورباغه ها سنگ پرتاب می کنند
و قورباغه ها جدی جدی می میرند ...
قابل توجه کسانی که از قضیه امسال حج و بویژه منٰا به مذهبی ها خرده می گیرن و میگن: رفتی خداتو پیدا کردی!!!؟؟؟
آهای اونایی که دارید تو فضای مجازی کم کم نشـر میدید که پول حج رو به فقرا و بیمارستان ها ندادید،رفتید این بلا سرتون اومد.!!
هر چیزی جای خودش!!!
خیلی ها هستند که هرسال یا هر شش ماه ی بار میرن آنتالیا و تایلند و بماند که چه غلطها که نمیکنن شده یکبار هزینه خوش گذرونیشون رو خرج دوا درمان آدمای نیازمند کنن...
ی بار بجای اینکه میلیون ها تومن هزینه کنن بابت تعویض مبلمان نو خونشون همون هزینه رو صرف تهیه جهیزیه دخترایی کنن که از نداری کنار نامزدشون شرمنده نشن!!
ی بار بجای اینکه کلی پول بدن به ی لباس جلف و مزخرف، ی گشتی تو پایین شهر و اطراف شهرشون بزنن و نصف همون مبلغ رو ی پیراهن بخرن برا بچه هایی که آرزوشون شده یکبار پیراهن نو پوشیدن!
آهای خانمی که رژ لب شما 50هزار قیمتشه،ی بار ب جای رژلب 50هزار تومنی،ی ساندویچ بخر بده بچه سر چهارراهی که بجای سه وعده ی وعده غذا میخوره...
آهای داداش کفش خریدی فلان قیمت که پزشم میدی،ی بار ی جفت کتونی واسه بچه کلاس پنجمی بخر که دلش لک زده برا یه فوتبال با کفش...
عده ای انسان بی گناه در اثر یک بی کفایتی جان در پاک ترین سرزمین به خدایشان تسلیــم کردند و دل و جان مارا داغدار کردند.
اگر قرار بود با تزهای این به ظاهر روشن فکرنماها دین رو به زوال بره، فاتحه دین قرن ها پیش خوانده شده بود.
خدایا
عقیده ام را از دست عقده ام مصون دار
به من قدرت تحمل عقیده مخالف را ارزانی کن...
حقارت نفس از زبان آقای جبران خلیل جبران
هفت جا ، نفس خویش را حقیر دیدم :
نخست ، وقتی دیدمش که به پستی تن می داد تا بلندی یابد.
دوم ، آن گاه که در برابر از پاافتادگان ، می پرید.
سوم ، آنگاه که میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید.
چهارم ، آن که گناهی مرتکب شد و با یادآوری این که دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند ، خود را دلداری داد.
پنجم ، آنگاه که از ناچاری ، تحمیل شده ای را پذیرفت و شکیبایی اش را ناشی از توانایی دانست.
ششم ، آن گاه که زشتی چهره ای را نکوهش کرد ، حال آن که یکی از نقاب های خودش بود.
هفتم ، آنگاه که آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت.
جبران خلیل جبران
ﭼــﻪ ﺣﻘﯿــﺮ ﻭ ﻛﻮﭼﮏ ﺍﺳــﺖ ﺁﻥ ﮐﺴــﯽ ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻐــﺮﻭﺭ ﺍﺳﺖ !
ﭼــﺮﺍ ﻛـــﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧــﺪ ﺑﻌــﺪ ﺍﺯ ﺑــﺎﺯﯼ ﺷﻄﺮﻧــﺞ ، ﺷــــﺎﻩ ﻭ ﺳـﺮﺑــﺎﺯ ﻫـﻤــﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺟﻌﺒــﻪ ﻗــــﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧـــﺪ.
جایگاه شاه وگدا ، دارا و ندار قبر است
(((تقواست))))که سرنوشت ساز است...
برای رسیدن به کبریا باید نه "کبر"داشت نه "ریا"....
مواظب باشیم که " تقوا" ، با یک "تق" ، "وا" نرود.....
حفظ نگاه؛تقوای بزرگیس رفیق....
در ژاپن مردمیلیونری برای درد چشمش درمانی پیدا نمیکرد
بعداز ناامید شدن ازاطباء پیش راهبی رفت
راهب به او پیشنهاد کرد به غیر از رنگ سبز به رنگ دیگری نگاه نکند
وی پس ازبازگشت دستور خرید چندین بشکه رنگ سبز را داد و همه خانه را رنگ سبز زدند همه لباسهایشان را
و وسایل خانه و حتی ماشینشان رابه رنگ سبز تغییر دادند
و چشمان او خوب شد.
تا اینکه روزی مرد میلیونر راهب را برای تشکر به منزلش دعوت کرد
زمانیکه راهب به محضر میلیونر میرسد جویای حال وی میشود
مرد میلیونر میگوید:
خوب شدم
ولی این گرانترین مداوایی بود که تا به حال داشته ام...
راهب با تعجب گفت اتفاقا این ارزانترین نسخه ای بوده که تجویز کرده ام
برای مداوا،تنها کافی بود عینکی با شیشه سبز تهیه میکردید !! برای درمان دردات،
نمیتونی دنیا را تغییردهی
بلکه با تغییر نگرشت میتونی دنیا را به کام خود دربیاری
تغییر دنیا کار احمقانه ایست
ولی، تغییر نگرش ارزانترین و موثرترین راه است.
نگاهتان زیبا
دو صد گفته چون نیم کردار نیست
در طول تاریخ حرف های قشنگ زیاد زده شده اما انچه سرنوشت ملت ها را تغییر داده و به سر منزل مقصود رسانده
اعمال زیبا و در خور شان و حیثیت و شرف و شخصیت و استقلال ایشان بوده که در تاریخ به افتخار ان ملت ها ثبت
گردیده((به عمل کار براید به سخن دانی نیست))حاکمیت شعار شخص پرستی بجای خداپرستی مملکت کاغذی
حاکمیت زر زور تزویر و ریا نشانه های تربیت شدگان مکتب اربابان چپاولگری است که به هیچ ملتی استقلال و
اقتدار را عاریه نداده:
هفت شهر عشق را عطار گشت ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم ...
تصور کن یک روز صبح که از خواب بیدار میشی
ببینی به جز خودت هیچ کس توی دنیا نیست و تو صاحب تمام ثروت زمین هستی
اون روز چه لباسی می پوشی؟
چه طلایی به خودت آویزون می کنی؟
با چه ماشینی گردش می کنی؟
کدوم خونه رو برای زندگی انتخاب می کنی؟
شاید یک نصفه روز از هیجان این همه ثروت به وجد بیای اما کم کم می فهمی حقیقت چیه.
وقتی هیچ کس نیست که احساستو باهاش تقسیم کنی، لباس جدیدتو ببینه.
برای ماشینت ذوق کنه، باهات بیاد گردش، کنارت غذا بخوره، همه این داشته هات برات پوچه .
دیگه رانندگی با وانت یا پورشه برات فرقی نداره...
خونه دو هزار متری با 45 متری برات یکی میشه.
طلای 24 عیار توی گردنت خوشحالت نمی کنه..
همه اسباب شادی هست اما هیچ کدومشون شادت نمی کنه چون کسی نیست که شادیتو باهاش تقسیم کنی.
اون وقته که می بینی چقدر وجود آدم ها با ارزشه چقدر هر چیزی هر چند کوچیک و ناقص با دیگران بزرگ و با ارزشه.
شاید حاضر باشی همه دنیا رو بدی اما دوباره آدم ها کنارت باشند.....
ما با احساس زنده هستیم نه با اموال.
قدر همدیگه رو بدونیم ...
دکتر الهی قمشه ای " َ
در گوشه ای از شهر در یک رستوران، بشقاب های نیمه خالی بر روی میز دیده می شود که در یکی چند قاشق برنج ، در یکی چند تکه گوشت جدا نشده از استخوان و در یکی چند تکه پیتزای نیم خورده به چشم می خورد ؛ و در گوشه ای دیگر از این شهر کودکی گرسنه آرزوی خوردن یک قاشق از آن برنج، یک تکه از آن گوشت و یک گاز از آن پیتزا را دارد. همان برنج و گوشت و پیتزایی که در آن رستوران قبل از رسیدن مشتری بعدی روانه سطل زباله شده اند.....
در یک گوشه از شهر کسانی در حال خرید کفش و لباس هستند تا آنها را در کنار سه جفت کفش تقریبا نوی قبلی و بیست دست لباس یک بار پوشیده شده داخل کمد لباسشان جای دهند؛ و در گوشه ای دیگر از شهر افرادی کفش های خود را دارند وصله می زنند که مبادا در هنگام راه رفتن از پایشان بیرون بیاید و زمینشان بزند.....
در یک گوشه از شهر ماشینهای گران قیمت بی هدف و سرگردان به دور خیابانها می چرخند و ویراژ می دهند تا حوصله سرنشینانشان سر نرود ؛ و در گوشه ای دیگر از شهر افرادی ساعتها پیاده روی می کنند چرا که پول خریدن بلیط اتوبوس را هم ندارند.....
در گوشه ای از شهر کودکی از این که مدل تبلت دوستش بالاتر است غمگین است و در گوشه ای دیگر کودکی مدام در تلاش است که مبادا وصله های کیف و کفش و لباسش پیدا شود و از دوستانش خجالت بکشد.....
در گوشه ای از شهر استخرهای خانگی پر است از آب شهری و آب از داخل شلنگ بر روی ماشین میریزد در حالی که صاحب ماشین دارد با همسایه اش احوال پرسی می کند؛ و در گوشه ای دیگر افرادی مجبورند با یک قابلمه آب که بر روی شعله گاز گرم کرده اند حمام کنند چرا که از بس فشار آب کم است ، آبگرمکن خانه شان روشن نمی شود.....
و ما مسئولیم...
فقیر باشیم یا غنی... نیازمند باشیم یا بی نیاز... اسراف نکردن در وضع مالیمان تاثیر داشته باشد یا نداشته باشد...در هر حال مسئولیم...
مسئول تک تک دانه های برنج...مسئول قطره قطره آب آشامیدنی... مسئول تمام نعمت های خدا...تمام نعمتهایی که بدون لطف خدا حتی قادر نیستیم ذره ای از آن را خلق کنیم.....
-شاید به همین دلیل باشد -
که هیچ گناهکاری برادر شیطان نمی شود
مگر اسراف کننده ای که کفران نعمتهای پروردگارش را می کند.....
