گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود
دوشنبه, ۱ دی ۱۳۹۳، ۰۴:۴۲ ب.ظ
گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود
از هرچه زندگیست دلت سیر میشود
گویی به خواب بود جوانیمان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود
کاری ندارم آنکه کجایی چه میکنی
بی عشق سر مکن که دلت پیر میشود...
- دو قدم مانده که پاییز به یغما برود
- زمانه دوخت لبم را به ریسمان سکوت
- گاهی باید دروغ را راست پنداشت
- جمله ای زیبا در مورد پزشک از دکتر قریب
- رفیقان دوستان ده ها گروهند
- گر در طلب منزل جانی
- نامه ی عاشقانه ثریا( عشق اول و آخر استاد شهریار ) به استاد
- دور ما دیوار بود و لای هر دیوار موش
- درد و یادگاری
- تو هر سمتی هستی کارت رو درست انجام بده!
در چشم انگورهای من، نشان مظلومیتت پیداست. کوچه های توس، آخرین گامهای مقدست را به مویه نشسته است.
تو، صدای غریب خراسانی در هیاهوی بی سرانجام فریادها و پچ پچ ها، آن نخل تناوری که شاخه های ابدیات را خزانی نیست.
خیابانهای نور، به گلدسته های به خورشید رسیدهات ختم می شوند. تو آرامش دلهای زخمی و بیقراری هستی که طنین ناله هایشان، در جان ضریحت می پیچد. از آن سوی آبیها نگاه مان کن؛ که سخت آرزومند توایم و نیازمند.