ته ِ فنجان ِ من ، فال ِ کسی نیست
دل من ارث و اموال ِ کسی نیست
وجود ِ من ، وجود ِ انحصاری ست
چنان وارستـه ام که نبض ِقلــبم
« الا یا ایهال الحال ِکسی » نیست
دلم ششدانگ تسلیم خودم هست
که یک ذره از آن مال کسی نیست
به یمـن ِ میــوه ِ عقــل و کمــالم
طمع بر میـوه ِ کال ِ کسی نیست
چنـانم متــکی بـر دانـش خــود
که محراب ِ دلم خال ِ کسی نیست
مــدار ِ چرخــش ِ توفــیق ِ عقـلم
شبیه ِ چرخش ِسال ِ کسی نیست
…………
