کارخانه خدا

 

من همسن و سال پسر تو هستم ، تو همسن و سال پدر من هستی.

پسر تو درس می خواند و کار نمی کند،

من کار می کنم و درس نمی خوانم

پدر من نه کار دارد و نه خانه، تو هم کاری داری هم خانه، هم کارخانه ؛

من در کارخانه ی تو کار می کنم. و در اینجا همه چیز عادلانه تقسیم شده است:

سود آن برای تو ، دود آن برای من

من کار می کنم ، تو احتکار 

من بار می کنم ، تو انبار

من رنج می برم و تو گنج

من در کارخانه ی تو کار میکنم و در اینجا هیچ فرقی بین من و تو نیست:

وقتی که من کار می کنم، تو خسته می شوی،

وقتی که من خسته می شوم ، تو برای استراحت به شمال می روی

وقتی که من بیمار می شوم ،تو برای معالجه به خارج می روی

من در کارخانه ی تو کار می کنم. و در اینجا همه کارها به نوبت است:

یک روز من کار می کنم، تو کار نمی کنی، روز دیگر تو کار نمی کنی ، من کار می کنم

من در کارخانه ی تو کار می کنم

کارخانه ی تو بزرگ است. اما کارخانه ی تو هر قدر هم بزرگ باشد، از کارخانه ی خدا که بزرگتر نیست

کارخانه ی خدا از کارخانه ی تو و از همه ی کارخانه ها بزرگتر است

 در کارخانه ی خدا همه ی کارها به نوبت است

در کارخانه ی خدا همه چیز عادلانه تقسیم می شود

در کارخانه ی خدا ، همه کار می کنند در کارخانه ی خدا ، حتی خدا هم کار می کند...