هر که در این ره به مردی داد دل
هرگز از وی می نگردد دل گسل
هر چه دادی میتوانی پس گرفت
کی توانی باز دل از کس گرفت
پس تو از اول ندادی دل به کس
آن به فتوای هوس بودست و بس
سرسپردن معنیش بی خویشی است
نیست گشتن مقصد از درویشی است
چون سپردی سر اگر بی سر شدی
پس چگونه در ره دیگر شدی
چشم بگشا راه مردان است این
صحبت از سر دادن و جان است این
شمس تبریزی به هر دوری بود
مرد کو چون مولوی تا سر دهد
شمس تبریزی بود پیدا بسی
عشق مولانا ندارد هر کسی
شمس تبریزی نهان از خلق نیست
آن که مولانا تواند شد یکی است
دکتر جواد نوربخش
